SPOSOBY ZACHOWANIA
Są to wszystko prawdziwie heteropatyczne sposoby zachowania, w których intencja kieruje się bezpośrednio na cudzy ból, nie na własną przyjemność, jakkolwiek może być ona obiektywnym następstwem zaspokojenia dążenia. Tak jak fałszywy jest pogląd (często już odrzucany), że człowiek kieruje intencję na swoją przyjemność również wtedy, gdy pomaga drugiemu — chociaż pomaganie może jako następstwo sprawić przyjemność — tak też fałszywe jest powiedzenie, że owe nieprzyjazne sposoby zachowania polegałyby jedynie na poszukiwaniu przez jednostkę własnej przyjemności, poniekąd z zamkniętymi oczami na przeżycia innych [ludzi], bądź z otwartymi, ale nie „uwzględniającymi” [tych przeżyć]. Nie! Heteropatyczne zachowanie może równie pierwotnie zmierzać do bólu lub jakiegoś rodzaju pomniejszenia i zniszczenia cudzych wartości, jak do przyjemności lub jakiegoś rodzaju spotęgowania i realizacji takich wartości. Towarzyska forma życia nie mniej jest warunkiem negatywnych, jak pozytywnych heteropatycznych sposobów zachowania.
